นั่งนอนนับวันเวลาพาใจเศร้า
ฉันยังอยู่ในคุกเนิ่นนานเนาว์
ได้แต่เฝ้าเพรียกหาเสรีภาพ
เดือนสิบเอ็ดน้ำนองถึงสองฝั่ง
น้ำท่วมขังถั่งโถมชโลมราบ
พายุซ้ำ พิรุณร่ำกระหน่ำทาบ
ทั้งจ้วงจาบจ่อมจมถล่มพัง
มหาอุทกภัยครั้งยิ่งใหญ่
ทะลักใหลล้นบ่ามาห้องขัง
ถูกย้ายยัดใส่รถยืนเซซัง
ประเดดังซังกระตายคล้ายสัตว์ป่า
ถึงสระแก้วแว่วดังเสียงนกร้อง
เป็นทำนองเพลงหวังดังก้องฟ้า
แม้แออัดยัดเยียดเหมือนขังหมา
แต่ใช่ว่ายอมพ่ายต่อภัยพาล
"แต่ใช่ว่ายอมพ่ายต่อภัยพาล"
สมยศ พฤกษาเกษมสุข
เรือนจำ จ.สระแก้ว
http://thaienews.blogspot.com/2011/11/blog-post_5373.html
